Parafia Matki Bożej Różańcowej w miejscowości Jasień - sprawdzisz tutaj dokładny adres, pełne dane kontaktowe, informacje na temat Mszy Świętych oraz inne istotne dane. Kontakt z parafią Znajdziesz tutaj istotne informacje kontaktowe, które pomogą Ci w nawiązaniu kontaktu z parafią. PLAN REKOLEKCJI . PARAFIALNYCH I SZKOLNYCH. JASIEŃ 30.03.2019 - 3.04.2019 . 30.03.2019 sobota - godz. 17:00 . Msza Święta rozpoczynająca rekolekcje oraz spotkanie grup parafialnych GDAŃSK - JASIEŃ . Parafia pw. Bł. Doroty z Mątów . ul. Kartuska 349 Parafia pw. Matki Bożej Królowej Korony Polskiej Strona 3 - Zobacz 633 ogłoszeń o mieszkania na sprzedaż w Jasień, Gdańsk, pomorskie. Sprawdź na Otodom.pl! . PARAFIA RZYMSKO - KATOLICKA MATKI BOŻEJ RÓŻAŃCOWEJ 5 , 68 - 320 Jasień tel. (48 68) 371-06-38 Proboszcz: ks. prałat dr Roman Wróbel Nr rachunku bankowego Renowacja świątyni w Jasieniu 88 9672 0008 0000 7719 2000 0101 Zgłoś błąd na stronie NIEDZIELE I ŚWIĘTA DNI POWSZEDNIE Informator Msze Święte wieczyste - co to jest?W Kościele rzymskokatolickim Mszą Świętą wieczystą nazywa się Mszę Św. zbiorową, która może być ofiarowana zarówno za osobę żyjącą, jak i za osobę zmarłą. Jej istota polega na tym, że jest ona odprawiana codziennie, tak długo, jak funkcjonuje dane... Komunia święta na rękę - czy można przyjmować?Czy można przyjmować Komunię świętą na rękę? Zgodnie z decyzją podjętą przez Konferencję Episkopatu Polski można. Jednak nie jest to praktyka powszechna w naszym komunikacie z 331. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski, które o... Czy chrzest może odbyć się w dniu powszednim?Czy w Kościele katolickim można ochrzcić dziecko w dzień powszedni? Teoretycznie - tak, praktycznie – nie zawsze. W Kodeksie Prawa Kanonicznego w kanonie 856 znajduje się bowiem zapis: Chociaż chrzest może być udzielany w jakimkolwiek dniu, jednak... Podział administracyjny Kościoła katolickiego w PolsceWedług danych statystycznych opublikowanych w roczniku kościelnym „Annuarium Statisticum Ecclesiae in Polonia AD 2019” w 2017 r. na terenie naszego kraju istniało 10392 parafii Kościoła tym miejscu warto przypomnieć, że w Polsc... Kalendarz liturgiczny, rok liturgiczny - co to jest, ile trwa?W Polsce i w zdecydowanej większości krajów Europy obowiązuje kalendarz gregoriański. Na jego podstawie rok świecki składa się z 12 miesięcy, 52 tygodni i 365/366 dni. Dokładnie tyle samo trwa rok liturgiczny w religii katolickiej. Cykle te nie są... Zobacz więcej Msze święte w miejscowości Gdańsk w niedziele i dni powszednie. Ostatnia msza święta i inne godziny mszy w niedziele, najbliższe kościoły, parafie O historii Kościoła w Jasieniu Początkowo w Jasieniu ( nie było świątyni, a mieszkańcy uczęszczali do świątyni w Budziechowie. Od czasu uzyskania praw miejskich przez Jasień 24 stycznia 1660 upłynęły trzy lata, aż do 27 maja 1663r. kiedy to mieszkańcy mogli modlić się we własnym jasieńskim kościele. Była to drewniana budowla. Głównym inicjatorem budowy kościoła i jego głównym fundatorem był Rudolf von Bünau. Poświęcenia dokonał główny duchowny Dolnych Łużyc Georg Hutterus, urzędnik z Lübben. Początkowo nabożeństwa odprawiane były przez proboszcza z Budziechowa – Bolziusa. Kościół w Jasieniu był bardzo mały i skromny. Nie posiadał wieży ani organów. Całe niezbędne wyposażenie kościoła zostało ufundowane przez rodzinę von Bünau. W roku 1668 w Jasieniu zamieszkał pierwszy proboszcz Melchior Franke. W roku 1717 mieszczanin i ludwisarz z Żar Beniamin Korner zgodnie z umową odlał dla kościoła dwa dzwony. Przywieziono je do Jasienia 15 czerwca 1730 i uwagi na brak wieży, dzwony ustawiono na rusztowaniu przed kościołem. Dopiero 20 lipca 1730 został położony kamień węgielny pod budowę wieży, którą ukończono w 1731. Pożar z roku 1731 miał ogromny wpływ na kształt obecnego Jasienia. Pożar wybuch 28 sierpnia popołudniu między 14 a 15 godziną. Całe miasto zostało postawione na nogi dźwiękiem dzwonów. Wszyscy zabrali się do gaszenia pożaru. Lato roku 1731 było bardzo upalne, stan wody w rzece Lubszy bardzo się obniżył i ta sytuacja wpłynęła na skalę zniszczeń w mieście. Pożar szalał jak wichura od domu do domu płomienie sięgały koron drzew. Spłonęło probostwo – plebania, budynek zapłonął jak świeca. Ok. spłonął kościół a wraz z nim organy, księgi parafialne, biblie, modlitewniki. Z pożaru ocalało zaledwie 7 domów. Całe miasto wyglądało jak jedna kupa gruzu. 20 kwietnia roku 1733 położono kamień węgielny pod budowę nowego ceglanego kościoła. Zbudowany został w stylu barokowym. Wzniesiono go w miejsce spalonego, wykorzystując murowaną kondygnację wieży, którą podwyższono. 1 sierpnia 1733 r. o godz. 14 zabrzmiał dzwon. Fundatorem był Günter von Bünau i gmina z dobroczynnych składek. Odlał go Koerner i Lehman z Żar, na dzwonie widnieje jego imię fundatora. Nowy kościół początkowo nie posiadał okien i ławek. Dopiero ze składek mieszkańców kupowano stopniowo jego wyposażenie. W roku 1734 w Zielone Świątki odbyło się pierwsze kazanie w nowym kościele. W roku 1741 ustawiono chrzcielnicę, wokół nawy i prezbiterium biegł balkon podparty słupami, w prezbiterum centralnie ustawiono ambonę, którą ostatecznie wykończono w 1744 r. Był to trójstonny kosz wsparty na dwóch słupach, nad kazalnicą umocowano pokrywę. 3 czerwca 1770 r. postawiono kopułę wieży zwieńczoną wiatrowskazem. W roku 1770 ukończono budowę wieży kościelnej, nadzorowanej przez mistrza z Żar - Fiedigera. W tym też to roku na jej szczycie zamocowano wiatrowskaz - chorągiew wykonana z żelaznej blachy, połączona nitami z gwiazdą z wyrytymi literami SVB i data 1770. Czytaj więcej... Jasień, miejscowość położona na południu Polski, wśród Pogórza Karpackiego. Terytorialnie należy do powiatu Brzeskiego, w województwie małopolskim. Leży wzdłuż trasy E40, pomiędzy Bochnią a Brzeskiem, od którego oddalony jest trzy kilometry na dziejów Jasienia ‑ początkiCiągnące w okresie neolitu grupy osadnicze ze Słowacji i Węgier, dolinami Popradu i Dunajca, częściowo kierowały się na łagodne i dostępne pogórze tymowskie. Stąd doliną Uszwicy od Gosprzydowej i Gnojnika, jej lewym i prawym brzegiem szły dalej na północ, docierając do Granic, Pomianowej i Jasienia, Okocimia i Bocheńca. Stąd widoczna była wielka równina, ciągnąca się aż do Wisły, lekko pofałdowana, w dużej części pokryta puszczą pełną jagód, grzybów, miodów, ziół i Jasienia był szczególnie przydatny dla osadnictwa. Wschodnie rozgraniczenie późniejszej parafii Jasień stanowiła rzeka Uszwica, zasobna w raki i różnego gatunku ryby. Rzeka ta zabezpieczała również przed nieproszonymi gośćmi usytuowane od wschodu i południowego wchodu osady ludzkie. Od północnego wschodu, północy i zachodu również nie łatwo było dotrzeć do zbudowanych tutaj osiedli. W tej części obszarów leśnych rozciągały się ogromne bagniska /Mokrzyska/, podobnie jak w pobliżu Bugaja na Łazach, czy na Rokiciu, których resztki pozostały nie tylko w rejonie dzisiejszych Grądów, w pobliżu Trzech Stawów i na północny zachód od Skotnicy, zamieszkałe dzisiaj przez ptactwo błotne. Z zasobów rybnych rzek i licznych potoków, stawów powstałych na zakolach rzek i strumyków i w obniżeniach terenu, mogli czerpać obficie ówcześni mieszkańcy. Liczne źródła i potoki dostarczały dobrej, zdrowej wody. A dodatkowo okalająca puszcza, pełna ptactwa i zwierzyny łownej także zachęcała do osadnictwa, podobnie jak i niewyczerpalne do dnia dzisiejszego zasoby dobrej gliny, z której w neolicie i później wypalano różnego typu naczynia i kamionki. Klimat dzisiejszego Jasienia stosunkowo łagodny, z duża ilością opadów i ciepłych dni, dobrze nawodniony, zachęcał do uprawy zbóż i hodowli. Czyż taka rzeczywistość, dla strudzonych wędrowców nie przypominała kraju mlekiem i miodem płynącego? Czy nie zachęcała do pozostania tutaj na stałe?Liczne znaleziska z epoki neolitu dowodzą że w istocie tak się stało. Obszar dzisiejszej parafii Jasień był zamieszkały i penetrowany przez człowieka od kilku tysięcy lat. Zachodnia jego granica, w bliskości Bugaja, w okresie neolitu /ok. 3200 ‑ 1850 lat przed narodzeniem Chrystusa/ jak wykazały nawet powierzchniowe badania archeologiczne, pokrywa się z rozgraniczeniem intensywnej strefy osadnictwa z dorzecza Raby. Na pagórkach Kamionki i Górki /Kopaliny Górne/, łagodnych stokach wzgórz opadających z Jasienia w kierunku Skotnicy, Kamionki, na wschód od Łazów oraz na wzgórzach Pomianowej Woli i Granic żyli wówczas ludzie. Górka jeszcze w XIX w. była oddzielną wioską i podobnie jak Kopaliny, należała do parafii penetracja osadnicza rozciągała się na obszary położone na zachód i wschód od Skotnicy, obejmując zarówno łagodny stok, który dzisiaj przecina szosa E-40, jak i wzniesienia przyleśne, od Pańskiego poczynając a na Kamionce kończąc. Badania archeologiczne prowadzone w Jasieniu w 1994 r. przez A. Ceterę i E. Dworaczyńskiego, doprowadziły przecież do odkrycia zarówno na Kamionce, jak i w pobliżu Skotnicy i na wzgórzach Pomianowej, na południowy wschód od drogi łączącej Granice z Brzeskiem duże ilości naczyń glinianych z epoki kultury ceramiki sznurowej rytej. Znaleziono tutaj również krzemienne narzędzia, różnego typu gładzie, odłupki krzemienne, ciężarki czy rdzenniki, które były wykonane z krzemienia jurajskiego, a nawet zdarzają się egzemplarze z krzemienia wołyńskiego. Te ostatnie zostały odkryte, przy drodze na Grądy i na terenie Górki /Kopalin Górnych/.Z Jasienia nie posiadamy żadnych wykopalisk reprezentujących epokę brązu. Bo takich poszukiwań właściwie nie prowadzono. To wcale nie oznacza, że na tym terenie nie mieszkali ludzie, skoro odkrycia archeologiczne poświadczają ich obecność w Jadownikach, Okocimiu, czy Przyborowie. Przecież nie wyczerpały się zasoby Uszwicy, tutejszych potoków i strumyków pełnych ryb, a na pokładach znakomitej gliny natomiast dowody istnienia osad ludzkich w Jasieniu i okolicy z epoki rzymskiej. Wobec takich faktów trudno jest jednak dociec, czy to byli pra pra wnukowie wcześniej osiadłych tutaj ludzi, czy nowi przybysze. Te nowe znaleziska poświadczające życie człowieka w Jasieniu pochodzą z okolic Kamionki /przystanku kolejowego/, i z pogranicza Granic i Nowej Wsi. Dzisiaj mówią nam one o zajęciach ludności, podobnie jak pozostałości różnego typu naczyń codziennego użytku. W epoce rzymskiej, czyli na początku nowej ery, /do ok. 500 r./ mieszkańcy tych stron już nie mieszkali w jamach i pieczarach, bo tych ostatnich tutaj nie było. W dni zimne i deszczowe chronili się oni w domach nadziemnych, budowanych metoda zrębową lub słupową. W różnych miejscach gminy brzeskiej obok chat odkrywane są również jamy /lochy/ o rozmaitym przeznaczeniu gospodarczym. To wszystko dowodzi pośrednio ciągłości osadnictwa, również w Jasieniu. Odkryte przez archeologów pozostałości z epoki rzymskiej, odnaleziono także w samym Jasieniu, chociaż nie są tak liczne, jak z czasów neolitu, świadczą o rozwoju bujnego osadnictwa na lewym brzegu Uszwicy, od Granic i Pomianowej poczynając, a na Górce i Kamionce kończąc. W ziemi tej wioski na pewno tkwią resztki budynków, garncarskich warsztatów pracy, narzędzi, czy cmentarzyska. Bo nawet na jej powierzchni widać plamy spalenizny, przepalonych kamieni, czy gliny. Spotyka się również pozostałości dawnych narzędzi, najczęściej do końca XV w. mieszkańcy Jasienia byli ludźmi wolnymi. Mogli opuścić wioskę uczyniwszy zadość swoim zobowiązaniom i osiedlić się w innej wiosce lub nawet w mieście. Mieszkaniec opuszczający wioskę musiał dać na swoje miejsce gospodarza równie zasobnego w inwentarz, albo opłacić czynsz za lata wolnizny. Ten ostatni warunek w XV w. spełnili jednak z całą pewnością wszyscy gospodarze z Jasienia i całej parafii. W wiosce tej już wówczas rozpowszechniony był system czynszowy. Za użytkowane role mieszkańcy płacili czynsz, odrabiając jedynie kilka dni pańszczyzny w roku, które wynikały z nadanego wiosce prawa Marian StolarczykKościółKościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Jasieniu początkami swymi sięga czasów średniowiecza, początków XIV wieku. Było to związane zapewne z powstaniem w tej miejscowości parafii rzymskokatolickiej. Pierwsza wzmianka o istnieniu parafii pochodzi z 1325 roku. Jej świątynia powstała z fundacji Spicymira, zapewne jako budowla drewniana. Nie zachowała się do czasów obecnych. Prawdopodobnie uległa zniszczeniu na skutek pożarów lub walk. Kolejny kościół wzniesiono z fundacji Spytka z Melsztyna, możnego ziemi małopolskiej, herbu Leliwa. Powstał w 1436 roku. Kościół usytuowany jest w najstarszej części wsi. Jest to budowla gotycka, murowana w całości z miejscowego piaskowca i kamienia polnego o otynkowanych, pobielonych zewnętrznych i wewnętrznych ścianach. Tworzy ją jednonawowy korpus (przy którym ‑ po zachodniej i południowej stronie ‑ znajdują się dwie przybudówki: kruchta i przedsionek) oraz węższe od niego prostokątne prezbiterium z przylegającą od północy zakrystią. Z zewnątrz ściany opinają masywne skarpy. Dach jest dwuspadowy o stromych połaciach pokrytych czerwoną blacho-dachówką, z wyrastającą ponad nawą neogotycką wieżyczką na jest prostokątne, dwuprzęsłowe. Posiada sklepienie krzyżowo‑żebrowe. Konsole mają cechy zbliżone do żeber katedry na Wawelu. Żebra kamienne opadają na wsporniki dekorowane motywem nisz maswerkowych. Na jednym zworniku widnieje stylizowany gotyckim herbem monogram maryjny zwieńczony koroną, na drugim znajduje się Leliwa – herb główny, neogotycki wykonany przez brzeskiego rzeźbiarza S. Rogoża w 1930r. W nim znajduje się późnobarokowa figura Maryi Panny, XVIII‑wieczne tabernakulum oraz figury św. Wojciecha i św. Stanisława jest w kształcie prostokąta, szersza od prezbiterium. Pokryta jest płaskim stropem drewnianym. Na nim przedstawione są sceny z życia Maryi. Kompozycja większa w centralnym miejscu przedstawia Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Ściany zdobią zacheusze namalowane w XVIw. wykonane w konwencji renesansowej o kształcie stylizowanego wieńca laurowego w którym wkomponowano krzyże z tralek. W nawie kościoła znajdują się dwa barokowe ołtarze, ambona, drewniany chór oraz kamienna parafialnyHistoria cmentarzy parafialnych jest ściśle powiązana z powstaniem i istnieniem kościoła parafialnego Przy tym właśnie kościele podczas prac ziemnych natrafiono na wiele grobów i szczątków ludzkich. Umiejscowienie cmentarza wokół kościoła ukazuje mentalność ludzi średniowiecza, którzy chcieli być pochowani przy świątyni ‑ Domu Bożym, w którym za życia się cmentarz parafialny jest oddalony od kościoła ok. 500 m. Na cmentarzu znajduje się kaplica fundacji ks. Józefa Mazurkiewicza – dawnego proboszcza. W akcie fundacyjnym czytamy: „ Ks. dr Józef Mazurkiewicz prob. w Jasieniu w swojej ostatniej woli z dn. 15 stycznia 1896 r. zapisał kwotę 4000 koron na budowę kaplicy na cmentarzu parafialnym w Jasieniu. Kaplicę w stylu gotyckim wybudowano w 1910 roku pod wezwaniem św. Józefa Oblubieńca”. Przy tej kaplicy cmentarnej znajdują się groby kapłanów związanych z parafią w Jasieniu. Na cmentarzu znajdują się również groby żołnierzy, którzy polegli w czasie I wojny terenie Jasienia istnieje jeszcze inne zapomniane cmentarzysko ludzi, którzy zmarli na skutek epidemii cholery. Zbiorowe mogiły znajdują się w lasku na tzw. Skotnicy Dolnej.

parafia jasień gdańsk rekolekcje